De iconografie van Christus Immanuel is gebaseerd op verschillende Bijbelteksten en dogma’s uit de vroegchristelijke kerk. De naam Immanuel verschijnt in het boek Jesaja, hoofdstukken 7 en 8, in de profetie waarin hij koning Achaz van Juda geruststelt over de vijandige koningen. God zal hen beschermen, de betekenis van Immanuel is “God is met ons”.

De afbeelding van Christus Immanuel is een symbool voor Christus als Pre-existente Logos. De basis voor dit dogma, dat Christus al bestond voordat hij op aarde kwam, ligt in de tekst van Johannes 1: 1-18, wat op zichzelf weer een interpretatie is van Genesis 1.

Wanneer Christus tijdens zijn aardse leven wordt afgebeeld, schildert men hem als man van rond de dertig jaar. Christus Immanuel wordt afgebeeld als jongeling, vaak met een hoog voorhoofd en krullend haar.